کدام پرواز را ترجیح میدهید ؟ روز یا شب ؟
امروزه ، داستان بسیاری از مسافران پرواز های طولانی ، این است که : «از شب تا صبح روی هوا بودیم.»
بریتیش ایرویز
در سال 1972 ، وقتی شرکت هواپیمایی بریتیش ایرویز اولین پرواز بوینگ 747 خود را بین لندن و ژوهانسبورگ راه‌اندازی کرد، مجبور بود برای سوخت‌گیری در نایروبی توقف کند، و نسبت به روز هفته و مسیر پرواز باید در یکی از شهرهای رم، فرانکفورت، یا زوریخ نیز توقفی کوتاه می‌کرد.
پرواز ی که امروزه بدون توقف در 11 ساعت انجام می گیرد ، در آن زمان به خاطر توقف‌های بین راه، 5 ساعت بیشتر طول می‌کشید.
با از سر گیری سفر های طولانی در آینده نزدیک، بریتیش ایرویز قصد دارد فقط پرواز در طول شب را عرضه کند. اما برای بعضی مسیرها، به ویژه مسیرهای پرواز به لندن از نیویورک، هنگ‌کنگ یا نایروبی، گزینه پرواز در روز نیز قابل انتخاب خواهد بود.
بوینگ 747 بریتیش ایرویز
نظرسنجی
یک نظرسنجی در توییتر این موضوع را مطرح کرده و پرسیده کدام گزینه برای سفر بهتر است. از میان 1200 شرکت‌کننده، گزینه پرواز در روز با 51 درصد انتخاب، بیشتر رأی آورد.
شخصی توییت کرده بود : من به عنوان یک بانکدار گزینه سفر در شب را انتخاب کرده بودم ، اما فکر میکنم این برخلاف سابقه ی سفر های من باشد. من وقتی سفر های طولانی را شروع کردم، بهترین راه برای بیشتر ماندن این بود که هزینه‌ها را کاهش دهم. به همین دلیل حذف هزینه ی هتل برای یک شب ، صرفه‌جویی خوبی محسوب می‌شود.
کدام مسافر هزینه محور حاضر است ؛ پول یک شب هتل در نیویورک را بدهد تا فردا صبح زود به فرودگاه جان اف کندی برود و کل روز را به سمت اروپا در حال پرواز باشد ؟
خیلی راحت تر است اگر امروز را خوش بگذرانی و شب را به خودت سختی بدهی تا فردا به مقصد برسی.
پرواز شب
پروازهای شبانه هدیه‌ای ارزشمند برای مسافرهایی مثل من است. اوایل امسال ، من بهترین استفاده را از سفر ی کردم که از کالیفرنیا و فلوریدا می‌گذشت. در این سفر ، از پروازهای بین‌قاره‌ای جت بلو استفاده کردم. پرواز از یک سر قاره به سر دیگر نمونه ی یک پرواز سخت و خستگی‌آور است اما در عوض حداکثر زمان را در هر دو ایالت خواهید داشت. با این پرواز من فرصت داشتم از «قبرستان هواپیماها» در ویکتورویل کالیفرنیا برای دیدن بوینگ 747 اس بریتیش ایرویز دیدن کنم.
اگر از انگلستان به آفریقای جنوبی پرواز کرده باشید، می‌دانید که زمان زیادی از روز را از دست میدهید. به جای این پرواز بهتر است، یکی از آخرین پروازهایی را انتخاب کنید که هر شب از هیترو انجام می‌شود . حرکت آویانکا به بوگوتا که حدود ساعت 11 شب انجام می‌شود. با این پرواز می‌توانید در طول مسیر پرواز به شهر کلومبین کمی استراحت کنید.
ساعت ورود چهار صبح، با توجه به اختلاف زمانی ، خیلی مساعد نیست ولی برای پروازهای بعدی به کویتو و لیما وقت مناسبی است.
پرواز روز
،پرواز روزانه ، فقط زمانی خوب است که صندلی کنار پنجره داشته باشید تا بتوانید پایین را ببینید و خیال پردازی کنید که زندگی آن پایین چگونه است. پس از رسیدن به مقصد هم ممکن است احساس خستگی کمتری داشته باشید اما با توجه به جت لگ (اختلاف ساعت)، بعید است ورود ساعت 4 بعد از ظهر و8 شب و خواب ساعت 10 شب بهترین تجربه ای باشد که از یک پرواز داشته‌اید.
نیکی گاردنر و سوزان کرایز، نویسندگان مجله ی «اروپا روی ریل»، نیز گردشگر جهانی با هواپیما هستند ، و اصرار دارند که همیشه در روز پرواز کنند. آن‌ها سفرهای خود را به چند مقصد قابل تحمل می‌شکنند ، و شب‌ها در هتل‌هایی مثل هتل های فرودگاه ابوظبی می‌مانند تا یک استراحت «بهتر از بیزینس کلاس» داشته باشند و سپس به پرواز6-7 ساعته ی بعدی خود می‌رسند.
احتمالا این دوستان ، در پاسخ به این نظرسنجی توییتری می‌گویند ؛ بخشی از روز ، ولی شب هرگز.